Donderdag 16 november was het zover. De start van Wingmen College 2018. Een dag waar ik heel erg naar uitkeek. Een inspiratievolle 3-daagse in de Ardennen stond op het programma. 21 mensen met heel veel zin om te ondernemen meldden zich vol verwachting aan in Nadrin. De plaats waar de aftrap werd gegeven van het eerst Wingmen College. Een paar onder hen waren zenuwachtig, een paar veel te vroeg, maar iedereen goed gezind om van start te kunnen gaan.
De eerste dag stond in het teken van de groep leren kennen en het opstellen van doelstellingen. Wat waren deze mensen verrassend snel zo open tegen ons en elkaar. Ze vertelden een beetje over zichzelf, over hun idee en leerden elkaar al spelenderwijs beter kennen. In de workshop over de doelstellingen werd voor de eerste keer gewerkt rond wie ben ik als ondernemer. Het ontdekken van je eigen waarden was het thema. Je kan immers geen doelstellingen maken als je je niet bewust bent van je waarden. Zelfreflectie, iets voor in de hogere sferen? Neen helemaal niet. Integendeel, heel inspirerend, moeilijk en eigenlijk wel plezant als je even de tijd hebt om puur met jezelf bezig te zijn. ’s Avonds was het de beurt aan Wim Bijnens voor het geven van een keynote over industrie 4.0. Een industrie waar we midden inzitten en in het teken staat van de het feit dat we ten alle tijde met iedereen geconnecteerd zijn. Onderwerpen als AI, IoT, VR en andere gekke afkortingen passeerden de revue. Voor de éne deelnemer al wat helderder dan de andere. Hoewel, Mechanical Turk kon toch bij de meesten een glimlach op het gezicht toveren. Blockchain iets minder, maar gelukkig was daar de heldere uitleg van Wouter om een les in blockchain voor dummy’s te entertainen, wat achteraf leidde tot gezellige gesprekken aan de bar. Hoe laat de laatsten naar bed gingen weet ik niet, maar iedereen leek de volgende ochtend toch nog steeds enthousiast.
De tweede dag stond in het teken van de onderneming. Pieter van de Uhasselt nam de Wingemenners mee in de wondere wereld van het business model canvas. Heerlijk toch, zo mogen en kunnen nadenken over een eigen idee. Het leverde al eerste kleine resultaten op. Na de lunch gingen we wandelen, kregen een plannetje mee, en dat leek piece of cake. Maar,….het liep toch een beetje mis daar in de Ardense bossen. Zelf liep ik samen met Pieter wel 3 keer mis. We misten zelfs met een paar mensen de chocomelk aan de forellenvijver,…Maar, uiteindelijk en met een vertraging kon Lies zonder vermisten aan haar LEGO Serious Play beginnen. Deze oefeningen dienden om verder te graven naar de “waarom” van het bedrijf. Niet simpel, neen dat niet, en bij de éne Wingmenner leidde dat al tot meer frustratie dan bij de andere. Ieder zijn proces, ieder zijn leerpunten, ieder zijn talenten, en ieder zijn pad. Ik voelde ” yes, together we can”.
De luxe winter BBQ, de hot tub en de glühwein waren meer dan verdiend. Ik was nu al fier op de mensen die hier waren. Doe het maar eens: jezelf blootgeven aan mensen die je 48 uur ervoor niet kende, op dezelfde kamer moeten slapen met mensen die je nog nooit gesproken hebt,… Deze groep mensen was op 2 dagen tijd een groep gelijkgestemden geworden. Heerlijk om dat proces mee te mogen begeleiden.
Op de derde dag stond er een challenge op het programma. Elke ondernemer moet op één of andere manier uit de comfortzone geraken. Wat kan je hiervoor beter als metafoor dienen dan een fysieke uitdaging. Het plan was initieel abseilen van een rots, maar het was koud en vochtig. Dus we beslisten voor de deathride en de pamperpaal te gaan (zie foto voor diegenen die niet weten wat dat is.) Voor iedereen een challenge, voor iedereen anders. Maar iedereen zag de vergelijking met ondernemerschap. Out-of-comfort gaan, gewoon doen, overwinningen vieren,… het kwam allemaal aan bod op die mooie herfstochtend, daar in de Belgische Ardennen. Na de challenge stond er nog een wapenschildoefening op het programma: maak een wapenschild van jezelf of van je half-afgewerkt idee, en doe dat in graffiti. Ja, ja ook de niet-tekenaar onder ons:-). Het leidde tot prachtige resultaten, vond ik. Ook van de sfeer was top. Graffiti spuiten bij 2 graden,…het had iets – hoe zal ik zeggen – “betoverend”.
Geïnspireerd, gepassioneerd, enthousiast,… het maakt niet uit hoe we ons voelden, maar ik zag mensen naar huis gaan die blij waren, blij omdat ze nieuwe mensen hadden leren kennen, blij voor de ervaringen, blij voor de fijne gesprekken,…Blij en met heel veel goesting om er de komende zes maanden er een avontuur vol fun en inspiratie van te maken. De oprichting van een eigen bedrijf is hierin het summum.
Bedankt Wingmenners voor jullie openheid, vertrouwen spontaniteit en passie. We zullen er alles aan doen om als Wingmen jullie op maat, en op jullie tempo te begeleiden. Jullie verdienen niets minder.
Tot de next flight!
Ann